Sanne Vogel & Beri Shalmashi over MAMA

”Mama is voor ons beiden een persoonlijk verhaal. Een verhaal waar iedereen zich in kan herkennen. De dood vreet aan het leven, hij sijpelt als kind al binnen. Het verliezen van een dierbaar persoon is iets verschrikkelijks, tegelijkertijd heeft het een bepaalde schoonheid.
De familie in Mama is licht ontwricht door het overlijden van de moeder. Ogenschijnlijk gaat alles door. Alleen hebben Wim, Jura en Joram nu een gat in hun ziel. Je ‘voelt’ dat er iemand bij is, misschien dat Mama nog niet weg kan, maar je kunt nooit helemaal je vinger leggen op waar het gevoel vandaan komt. Mama toont het spanningsveld tussen de visie van een kind en die van een volwassene. Er zijn haarscheurtjes in het gezin. Het fundament voor wat later, wanneer de kinderen pubers zijn, twee kanten op kan slaan. Een volwassen verstandhouding naar elkaar of hysterische verwijten.”